ISO 13934-1 การทดสอบแรงดึงของผืนผ้า

วิธีทดสอบนี้ส่วนใหญ่ใช้ในการทดสอบผืนผ้าทอ แต่ยังสามารถถูกใช้สำหรับการทดสอบผืนผ้าที่ผลิตด้วยเทคนิคอื่น แต่มักจะไม่นิยมใช้ในการทดสอบผืนผ้าอิลาสติกที่ทอ, สิ่งทอทางธรณีวิทยา, ผืนผ้าแบบไม่ถักไม่ทอ, ผืนผ้าเคลือบผิว, ผืนผ้าใยแก้วทอ และผืนผ้าที่ผลิตจากเส้นใยคาร์บอนหรือแถบเส้นด้ายพอลิโอเลฟินส์ วิธีการทดสอบนี้ระบุถึงขั้นตอนในการหาค่าแรงสูงสุดและการยืดตัวสูงสุดที่ค่าแรงสูงสุดของผืนผ้าโดยใช้วิธีทดสอบแบบ strip method ภายใต้สภาพแวดล้อมมาตรฐานสำหรับการทดสอบและการทดสอบในสภาวะเปียก

โดยหลักการแล้ว จะต้องใช้ชิ้นงานทดสอบจำนวนสองชุด ชุดละ 5 ชิ้นงานทดสอบ โดยชุดหนึ่งถูกตัวในแนวยาวขนานกับด้ายยืนและอีกชุดหนึ่งตัวในแนวขวางขนานกับด้ายพุ่งของผืนผ้า ชิ้นงานทดสอบเหล่านี้จะถูกจับยึดตามที่ระบุในมาตรฐานทดสอบโดยจับยึดในสภาพที่หย่อนตัว จากนั้นทำการให้แรงดึงล่วงหน้าเล็กน้อยแก่ชิ้นงานทดสอบ แล้วจึงให้แรงดึงที่ค่าอัตราการเปลี่ยนแปลงรูปร่างที่คงที่ซึ่งจะทำให้เกิดแรงที่ชิ้นงานทดสอบที่มีความยาวและความกว้างตามกำหนดจนกว่าชิ้นงานจะเกิดการขาด ผลการทดสอบที่หาได้ตั้งแต่จุดของการให้แรงดึงล่วงหน้าบนกราฟของแรงและการเปลี่ยนแปลงรูปร่างที่บันทึก ได้แก่ ความต้านทานแรงดึงสูงสุด, การยืดตัวที่ค่าแรงสูงสุด และความเค้นหรือการยืดตัวที่จุดขาด สำหรับการทดสอบนี้ มันมีความสำคัญที่จะต้องใช้อัตราเร็วในการจัดเก็บข้อมูลและส่งถ่ายไปยังเครื่องคอมพิวเตอร์สำหรับการวิเคราะห์ที่สูงถึง 100 เฮิรตซ์เพื่อให้มั่นใจว่าสามารถจัดเก็บจุดข้อมูลจำนวนมากได้

เราใช้อุปกรณ์จับยึดแบบ screw action และ pneumatic action พร้อมกับพื้นผิวปากจับที่เคลือบด้วยยางเพื่อจับยึดวัสดุเข้ากับเครื่องทดสอบแรงดึง ถึงแม้ว่าการใช้ manual action จะเหมาะสมต่อการใช้งาน แต่ลูกค้าของเราจำนวนมากจะนิยมใช้ pneumatic action grips เนื่องจากความสะดวก ประสิทธิผล และสามารถทำการทดสอบซ้ำได้ดีกว่า เนื่องจากสามารถตั้งค่าแรงดันในการจับยึดได้ ในขณะที่การใช้ manual action grips นั้น แรงจับยึดจะขึ้นอยู่กับแรงของผู้ใช้งาน (ซึ่งอาจจะไม่เท่ากันทุกครั้ง) เราพบว่าแรงดันในการจับยึดและการจัดศูนย์ของชิ้นงานทดสอบมีความสำคัญอย่างมากสำหรับการทดสอบนี้ การใช้แรงดันจับยึดที่มากเกินไปจะทำให้เกิดการฉีกขาดก่อนเวลาอันควร ในขณะที่ใช้แรงดันที่ต่ำเกินไปจะส่งผลให้ชิ้นงานเลื่อนหลุดหรือฉีกขาดที่หรือใกล้กับปากจับ เราแนะนำให้ใช้พื้นผิวปากจับที่มีขนาดกว้างกว่าชิ้นงานที่จะทำการทดสอบอย่างน้อย 10 มม. และอย่างน้อย 25 มม.สำหรับความสูง

อุปกรณ์จับยึดนี้มักใช้งานร่วมกับเครื่องทดสอบทั้งประเภทเสาเดี่ยวหรือเสาคู่แบบตั้งโต๊ะ เราแนะนำให้ใช้โปรแกรมทดสอบวัสดุ ตัวอย่างเช่น Bluehill^® 2 ในการทำงานเพื่อป้อนข้อมูลชิ้นงานทดสอบ ตั้งค่าควบคุมการทดสอบที่เหมาะสม การคำนวณผลการทดสอบและสถิติโดยอัตโนมัติ และการสร้างรายงานผลการทดสอบที่ตรงตามข้อกำหนดตามมาตรฐานการทดสอบ สำหรับการทดสอบประเภทนี้ เราใช้ฟังก์ชันการให้แรงล่วงหน้าของโปรแกรม Bluehill สำหรับการขจัดการหย่อนตัวของชิ้นงานทดสอบเมื่อจับยึดเข้ากับอุปกรณ์ก่อนที่จะเริ่มการทดสอบ

เราแนะนำให้ศึกษามาตรฐาน ISO 13934-1 เพื่อให้เข้าใจถึงข้อกำหนดฟิกซ์เจอร์ทดสอบและผลการทดสอบที่ต้องการอย่างสมบูรณ์ก่อนเริ่มทำการทดสอบ