การทดสอบแรงดึงของลวดเส้นละเอียด

ลวดเส้นละเอียดนั้นถูกใช้งานอย่างกว้างขวางในอุตสาหกรรมไมโครอิเล็กทรอนิกส์ โดยมักใช้ในการสร้างการเชื่อมต่อระหว่างไอซี (วงจรรวม) และพีซีบี (แผ่นวงจรพิมพ์) ลวดเชื่อมต่อส่วนใหญ่ในปัจจุบันจะมีเส้นผ่านศูนย์กลางที่น้อยกว่า 50 มม. และสมบัติทางกลของลวดเหล่านี้จึงสำคัญต่อความมั่นใจถึงการทำงานและความน่าเชื่อถือในอุปกรณ์เซมิคอนดักเตอร์

การทดสอบแรงดึงมักถูกใช้ในการประเมินค่าความต้านทานแรงดึงสูงสุด, ความต้านทานแรงสูงสุดที่จุดคราก และการยืดตัว เมื่อทดสอบลวดเส้นละเอียด มักจะเป็นความท้าทายที่จะค้นหารูปแบบการทดสอบที่เหมาะสมที่สุด อุปกรณ์จับยึดที่เลือกใช้จะต้องสามารถจับยึดชิ้นงานได้อย่างมั่นคงโดยไม่เกิดการลื่นหรือการขาดในบริเวณจับยึด และเนื่องจากลวดนี้มีความบอบบางมาก ความดันในการจับยึดและความเร็วในการปิดตัวของปากจับจะต้องได้รับการควบคุมอย่างระมัดระวังเพื่อป้องกันการเสียหายก่อนเวลาอันควร ผู้ทดสอบบางท่านจะติดชิ้นงานทดสอบเข้ากับแผ่นรูเจาะก่อนที่จะใส่เข้ากับอุปกรณ์จับยึด ซึ่งจะทำให้สามารถจัดศูนย์ชิ้นงานได้ดีขึ้นและง่ายขึ้นต่อการใส่ชิ้นงานเข้ากับอุปกรณ์จับยึด

เราทำการทดสอบแรงดึงของลวดขนาด 20 มม. โดยใช้เครื่องทดสอบระบบไฟฟ้าเชิงกลแบบตั้งโต๊ะพร้อมกับอุปกรณ์จับยึดแบบ pneumatic side acting grips และโปรแกรมทดสอบวัสดุ Bluehill® 2 โดยชิ้นงานลวดจะถูกติดเข้ากับแผ่นรูเจาะและจับยึด ส่วนแนวตั้งสองส่วนของแผ่นรูเจาะนี้จะถูกตัดก่อนเริ่มต้นการทดสอบ เมื่อค่าของแรงที่อ่านได้ต่ำมาก เราแนะนำให้ใช้โหลดเซลล์ขนาด 10 นิวตันหรือต่ำกว่า เพื่อเป็นการเพิ่มช่วงการใช้งานของโหลดเซลล์ให้มากที่สุด ควรจะให้น้ำหนักของอุปกรณ์จับยึดนั้นไม่มากกว่า 50% ของค่ากำลังสูงสุดของโหลดเซลล์ อุปกรณ์จับยึดแบบ custom pneumatic grips ของเรานั้นมีน้ำหนักเบาและพื้นผิวปากจับนั้นมีผิวเคลือบพิเศษที่ช่วยลดการลื่นและเสียหายของชิ้นงานในบริเวณจับยึด ค่าของแรงที่ต่ำยังหมายถึงว่าผลการทดสอบที่ได้จะไวต่อสภาพแวดล้อม ด้วยเหตุผลนี้เอง เพื่อให้สามารถได้ผลการทดสอบที่แม่นยำ จึงมีความสำคัญที่พื้นที่ทดสอบจะต้องปราศจากแหล่งของความผิดพลาดภายนอก เช่น การสั่นสะเทือนและลม